บทที่ 790

ฮั่วเหยียนเซินคนสุขุมเยือกเย็นขนาดนี้ยังอดไม่ได้ที่จะกลอกตามองบน

พอดีกับการกลอกตาครั้งนั้น คุณปู่มู่ก็หันมาเห็นเข้าพอดี

"เจ้าทำอะไรเจ๋อจิ่ง?" คุณปู่มู่ถาม "ดูสิ ทำเอาเด็กตกใจหมด มีอะไรก็เก็บไว้ในใจไม่กล้าพูด!"

"เขาจะไปกลัวอะไรได้?"

อย่างน้อยที่สุด ตั้งแต่ฮั่วเหยียนเซินรู้จักเขามาหลายวัน ก็ไม่เคยเห็น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ